De bovenste plank

Soms moet je gewoon vertrouwen op wat je ziet.

Een rustige zondagmiddag in de tuin. De zon schijnt zachtjes door de bomen, en naast de bloemen in bloei staat een stevige kattenren die je samen met je vriend hebt gebouwd. Jullie katten genieten zichtbaar van hun veilige buitenplek. Ze spelen, klimmen en genieten van de frisse lucht zonder dat ze kunnen ontsnappen.

Maar na een tijdje merk je dat er nog iets mist. Je kat, een nieuwsgierige klimmer, lijkt net dat beetje extra hoogte te missen. Jij hebt een idee: een extra plank, helemaal bovenin de ren, zodat de kat vanuit het hoogste punt alles kan overzien. Je stelt het voor aan je vriend, die meteen enthousiast reageert en aanbiedt om te helpen.

Samen lopen jullie naar de schuur. Terwijl hij direct zijn decoupeerzaag, meetlint en potlood begint te pakken, loop jij langs de planken die jullie eerder hebben gebruikt. Je laat je vingers langs het hout glijden en pakt een plank die qua lengte en breedte perfect lijkt. “Deze past precies,” zeg je, terwijl je de plank omhoog houdt en met vertrouwen naar je vriend kijkt.

Hij werpt een sceptische blik op de plank en knikt naar zijn gereedschap. “Laten we toch maar alles meenemen.” “Als het niet past, moeten we weer terug.”

Je schudt je hoofd en glimlacht zachtjes. “Laten we eerst eens kijken of hij wel past,” stel je voor. “Anders slepen we alles voor niets heen en weer.”

Hij kijkt je even aan en zucht lichtjes. “Maar als hij niet past, moeten we toch nog terug.”

Met een knipoog antwoord je: “En als hij wél past, heb je alles voor niets meegesleept en kan je het weer opruimen.” “Je kunt beter één keer extra lopen zonder spullen, dan alles onnodig meeslepen, toch?”

Even twijfelt hij, maar dan volgt hij je met lege handen naar de ren. Jullie plaatsen de plank bovenin, precies zoals je in gedachten had. Met een klein tikje schuif je hem op zijn plek en kijkt naar je vriend met een tevreden glimlach.

“Zie je wel?” zeg je zachtjes, terwijl je omhoog kijkt naar de plank. “Past perfect.”

Hij knikt en lacht. “Oké, je had gelijk.” “Maar als het niet had gepast…”

Jij grinnikt en geeft hem een speelse duw. “Dan hadden we alsnog de zaag kunnen halen.” “Maar soms moet je gewoon vertrouwen op wat je ziet.”

Tevreden kijken jullie samen naar de kattenren, terwijl jullie kat al nieuwsgierig de nieuwe plank beklimt, precies zoals je had gehoopt.